Natuurlijke nostalgie

De hele week raasden er grote opleggers met dikke boomstammen aan hoge snelheid door onze kleine straat. "Ons" bosje achteraan in de straat wordt gesloopt!

Dit kleine bosje maakte reeds deel uit van mijn leven sinds mijn prille kinderjaren. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat dit ooit eens ging verdwijnen.

- als kind ging ik daar vaak met mijn grootvader spelen en wandelen

- later maakte ik er samen met mijn broer de stoerste kampen

- als tiener en studente werd het een plaats om examenstress te ontlopen

- als studente en volwassene was het soms een rustplaats om orde te brengen in de chaos in mijn hoofd of om de drukte te ontlopen

- als moeder werd het een speel- en leerbos voor onze kinderen. Continu stelde ik vast dat ik dezelfde wijsheden en uitspraken van mijn grootvader doorgaf aan onze kinderen.

Met spijt moet ik vaststellen dat ik het altijd een evidentie vond, over al die jaren heb ik geen enkele foto dat "ons bosje" in zijn glorie toont.